Dalla presentazione del libro-cd
"BELLI IN LOMELLINA - 101 sonetti, licenziosi e non, di Giuseppe
Gioachino Belli in romanesco e in dialetto lomellino", il sonetto "L’ammalato magginario" (Ål målà imåginàri). Lettura di Renato Murelli. Riprese di Pietro Gatti.
Biblioteca Civica di Sannazzaro, 6-09-2013.
I testi delle due versioni:
L’ammalato
magginario.
Lo crederò pperché mme lo ggiurate
c’un antro po’ nnun ve trovavo vivo.
L’aspettito1 però mmica è ccattivo:
io ve vedo com’erivo2 st’istate.
Volete guarì ssubbito? Maggnate,
bbevete quarche bbon ristorativo3,
levateve dar culo er lavativo4,
e usscite in ste bbellissime ggiornate.
Fora, fora: un po’ d’aria de campaggna:
quello sce vò5 ppe vvoi: moto, alegria,
e ppoi ggnente pavura de magaggna.
Sù, a ffiumaccio spezziale e spezziaria.
L’omo campa cquaggiù dde quer che mmaggna;
E ‘r curasse è la peggio ammalatia.
5 settembre 1835
Lo crederò pperché mme lo ggiurate
c’un antro po’ nnun ve trovavo vivo.
L’aspettito1 però mmica è ccattivo:
io ve vedo com’erivo2 st’istate.
Volete guarì ssubbito? Maggnate,
bbevete quarche bbon ristorativo3,
levateve dar culo er lavativo4,
e usscite in ste bbellissime ggiornate.
Fora, fora: un po’ d’aria de campaggna:
quello sce vò5 ppe vvoi: moto, alegria,
e ppoi ggnente pavura de magaggna.
Sù, a ffiumaccio spezziale e spezziaria.
L’omo campa cquaggiù dde quer che mmaggna;
E ‘r curasse è la peggio ammalatia.
5 settembre 1835
1. l’aspetto.
2. come eravate. 3.
ricostituente.
4. clistere. 5.
ci vuole.
20. Ål målà imåginàri.
Ål lå crådi pårchè åm lå giürè
ch’i ris-cià d’ murì, må diš’ ål vér,
si nò gram då våd, å són sincér:
åv vådi me st’istài: åncùrå ‘sè.
Se å vurì guårì sübit, mångè,
bivè dóncå un quåi bón bicér,
tirèv vìå dål cü stu cristér’
förå ‘gh è bèl témp: ciåpè sü, åndè.
Förå, förå: un pò d’àriå åd cåmpàgnå:
pår vü ågh uà muimént, ålégrìå,
e mìå ‘d pågürå d’ùnå quåi mågàgnå.
Sü, ål diàul spisiè e fårmåcìå.
Mångè mich’ågh uà e bàstå cu’ stå làgnå:
cüràs tròp l’è lå pégiùr målåtìå.
Ål lå crådi pårchè åm lå giürè
ch’i ris-cià d’ murì, må diš’ ål vér,
si nò gram då våd, å són sincér:
åv vådi me st’istài: åncùrå ‘sè.
Se å vurì guårì sübit, mångè,
bivè dóncå un quåi bón bicér,
tirèv vìå dål cü stu cristér’
förå ‘gh è bèl témp: ciåpè sü, åndè.
Förå, förå: un pò d’àriå åd cåmpàgnå:
pår vü ågh uà muimént, ålégrìå,
e mìå ‘d pågürå d’ùnå quåi mågàgnå.
Sü, ål diàul spisiè e fårmåcìå.
Mångè mich’ågh uà e bàstå cu’ stå làgnå:
cüràs tròp l’è lå pégiùr målåtìå.
29 génàr 2012
Nessun commento:
Posta un commento