W lå màmå!

A cchiù sincera

Tengo na ‘nnammurata
ca è tutt’ ‘a vita mia.
Mo tene sittant’anne, povera mamma mia!
Cu chella faccia ‘e cera,
sotto ‘e capille janche,
me pare na sant’Anna
cu ll’uocchie triste e stanche.
Me legge dint’ ‘o penziero,
me guarda e m’anduvina
si tengo nu dulore
si tengo quacche spina.

TOTO’

Lå püsè sincérå

Ågh ö 'nå murùšå

ch'l'è tütå lå mè vìtå.
'Dès lå 'gh à sétånt an, gràmå màmå!

Cun cùlå fàciå 'd sìrå,

sùtå i cåvì biånch,

åm par ùnå sånt'Ànå

cu' i ög trist e strach.

Åm léšå int ål pinsér,

åm guàrdå e 'm induénå

s'ågh ö un quåi dulùr

s'ågh ö 'nå quåi spénå.